Выражаю огромную благодарность персоналу отделения нейрохирургии и лично лечащему врачу Сивову Александру Сергеевичу за оказание высококвалифицированной медицинской помощи, проявление внимательного отношения к т
индивидуальным потребностям пациента, общую культуру взаимодействия с больными.
Отдельная благодарность врачу- травматологу Гусейнову Рашаду Гиясовичу за грамотное и высокопрофессиональное консультирование после безрезультативного амбулаторного лечения по месту жительства!
Такие специалисты- профессионалы своего дела и украшение нашей системы здравоохранения!
Отличная больница. Я там не лечилась, я там проводила недельный отпуск. Отдельный респект врачам. Благодаря их усилиям у меня во время диогнастировали рак. Очень замечательные медсестрички. Все расскажут и ответят на любые вопросы. Даже на самые неожиданные. Питание не плохое. Было вкусно.
12/24/2024 tarihinde yukarıdaki hastaneye gitmek zorunda kaldım. Yaşlı annemi bacağı kırılmış, şiddetli ağrıları ve tromboz şüphesi ile getirdim. İlçeden 300 km öteden geri getirdim çünkü ilçe hastanesinde hemen şehre gitmesini öneren tek cerrah kaldı.
Annem yaklaşık 100 kg ağırlığında, ben ve erkek kardeşim onu bir şekilde arabama bindik.
Hastaneye geldik, annemi kabul odasına nasıl getireceğimi öğrenmeye gittim ve sonra görev başladı.
Kayıt ofisinde, 2 kayıt memuru - kızlar, annemin alıcıya teslim edilmesinde yardım için kime başvuracağımı sorduğuma çok sert bir şekilde cevap verdiler, iddiaya göre işyerinden ayrılmamalılar, onlardan 100 kg annemi taşımama yardım etmelerini istemedim, tekrar sordum, "burada nakliyeci yok" dediler. Bu bana "canlılık yükü" verdi. Daha önce dış giysilerimi gardırobuma verdikten sonra yaralanmaya gittim. Travma merkezinin ofisinde biri genç, ikincisi yaşlı olmak üzere 2 genç erkek ve 2 kadın vardı. Sakince annemi tekerlekli sandalyeye koymama kimin yardım edebileceğini sordum, onu kendim ofise götüreceğim.
Travma doktoru adını hatırlamıyorum, Moore soyadıyla beni dinledikten sonra ikinci genç adama "Artyom yardım et" dedi.
Ceketimi gardırobumdan çıkardım, arabayı alıcının kapısına taktım, 2 dakika bekledim, kimse dışarı çıkmadı, acil servise gittim, asistan hakkında bilgi almak için orada bir kadından, daha büyük yaşta astlarına bana yardım etme izni vermediğini duydum. Sabrımın sınırı patladı ve sonra hoşnutsuzluğumu yüksek bir tonda dile getirdim, ondan kendini tanıtmasını istedim, karşılığında sadece bir pozisyon aldım - baş hemşire. Yönetimin davet edilmesini istedim, televizyonun yanındaki odadan bir adam çıktı, adını vermeden daire başkanı olduğunu ve hastaları arabadan boşaltmak için hizmet vermediklerini söyledi. Gücümle toplandım, annemi arabadan çıkardım, tekerlekli sandalyeye koydum, onu hastaneye getirdim, ceketimi gardırobuma teslim etmek için taşıdım, buna gardırop görevlisi "Bir dahaki sefere ceketimi kabul etmeyeceğim, sigara içecek bir şeyim yok" dedi.
Sonuç olarak: Anneme röntgen çektiler, langeti koydular, bir fleboloğa başvurmaları tavsiye edildi, çünkü böyle bir uzmanları yok, ancak yardımcı ve orta sağlık personelinin kabalığı şeklindeki tortu, sanki büyük (yüksek) bir şeye karışmışlarmış gibi 2 gününü terk etmiyor.
Ve doktorlar işlerini biliyorlar