Dimitrov uzun zamandır şehirde değildim ve şimdi ziyaret etme şansım oldu. Şehrin ana caddesine girerken, Monroe restoranına sahip bir otel iyi bir yerde bulunmaktadır. Şehirde analogları yok. İnsanların ayakta durduklarında denedikleri açıktır: cepheden ve iç dekorasyondan tasarruf etmediler, ağaçlar dikildi, bir yaz alanı var. Dışarıdan bakıldığında, her şey çok nezih. Bu yüzden burayı öğle yemeği için seçtim, özellikle 1 gün kalmak istedim. Yaz bahçesinde cana yakın bir garson benimle tanıştı.Sadece 184 UAH için tavuk suyu, sebzeli pilav, salata ve kahve sipariş ettim. Lezzetliydi, servis en iyi restoranlarda olduğu gibi iyiydi, böylesine küçük bir şehirde böyle bir yerin olmasına bile şaşırdım. Ayrı ayrı, masadaki alt tabakaların Monroe kurumu tarzında yapıldığını fark ettim. Faturalı bir kitap getirdiler, 500 uah'lık bir banknot koydum. Ve kahve içmeye başladı. Ve sonra oldu, kafana bile uymayan şey. Böyle bir şeyin olabileceğini asla düşünmezdim. 20 dakika boyunca değişiklik yapılmadı ve ben de yanından geçen garsondan değişimimi getirmesini istedim. Sonra geri döndü ve benden elinde kalan çeki istedi, ona verdim ve tekrar beklemeye bıraktım. Genel olarak, bana 16 Grivnası getiriyorlar (her biri 50 kopekliktir) ve sadece küçük bir şey için özür dilediklerini söylüyorlar, ama hadi, çayınız için küçük bir şey diyorum, ama 300 UAH daha nerede, çünkü 1 banknotum 500 UAH vardı. Barmene gittim, gişesi vardı, o da 200 UAH bıraktığımı söyledi. Garson kız ne tür bir banknot koyduğumu görmedi, bu yüzden resepsiyonisti görmek istedim. Resepsiyonist, herkesin onun için eşit olduğunu ve kasada böyle banknotlar bile olmadığını söyledi ve tekliflerim ve suçlamalarımla personeline hakaret ediyorum. Diyorum ki, "Tamam, etrafta çok sayıda kamera var, hadi videoyu izleyelim." Yönetici videoyu izlemeyi reddetti, bu da beni çok şaşırttı. Güvenlik şefini aramayı reddetti ve aynı zamanda (alıntı) şöyle dedi: "hadi karınızı çağıralım!" Genel olarak, her saniyeden şaşkınlığım çoğaldı. Sonra kişilerimi bırakmayı teklif etti ve aniden kasada bir fazlalık bulunursa, beni karta aktaracaklar. Ama ben SB başkanıyla görüşmekte ısrar ettim çünkü kesinlikle böyle bir kurumda olması gerekiyor. Sonra barmen bana 300 UAH koydu ve parayı alıp gideceğimi söyledi, ama yine de CTS başkanını görmek istediğimi söyledim. Bir sonraki reddetmeden sonra, yönetici uygunsuz davrandığımı söyledi, benden kurumu terk etmemi istedi. Kurumdan ayrılırken "şikayet" kitabına şikayette bulunmayı ve polisin kıyafetini aramayı başardım. Zaten sokakta yanıma geldi, tüm taktiksel siyahlar içinde sakallı bir adam geldi ve "mopedimi" kaldırımdan kaldırmamı söyledi) kendini güvenlik servisiyle tanıştırdı ve beni de bu kurumdan ayrılmaya davet etti. Polisi beklediğimi söyledim ve ona birlikte beklemesini önerdim. Onu bir daha görmedim, ancak ben onlarla konuşurken resepsiyon görevlisini aramaya gelen departman dışı veya özel muhafızların ("güvenlik" yazan siyah yelekli iki köylü) iki temsilcisini gördüm, polis kıyafeti geldi. Polis memuru sakince beni, yöneticiyi dinledi ve hemen yöneticiye video kameralardan kaydı izlemesini teklif etti ve kategorik bir ret aldı. Kimsenin kaydın kendisini istemediğini, ancak yöneticiye kendisinin bakmasını teklif ettiklerini (ben ve polis olmadan) not edeceğim. Yine benden kurumu terk etmem istendi ve bankta bir açıklama yazdım ve bu şehirden uzaklaştım, Monroe Otelindeki herhangi bir odadan söz edilemezdi. Umarım bu otelin sahibi incelememi okur. Ahlaki: Prezentabl ve müreffeh bir görünüme rağmen, kolayca atabilirler. Özellikle geçici olarak buraya geçiyorsan ve gitmeliysen. Şimdi her zaman garsonun huzurunda, tercihen asgari teslimatla ödeyeceğim. Lezzetliydi, ama tortu kaldı) Dog'un Vogue'da seyri yemesi daha iyi olsaydı, cebinde daha fazla para olurdu.

Orijinalini göster