Персонал вежливый,профессиональный . Обслуживание быстрое,а самое главное мало народа. Раньше нас обслуживала почта в пос. Зареченский ПМК ,вот где всегда народа было много,помещение маленькое,приходилось подолгу стоять в очереди. Сейчас поста на ремонте,да хоть бы уже не открывали,это даже не прошлый век,а средневековье.
Tanrım, ben neden bu kadar suçlandım? Gençlik Bulvarı 1'de bir daire satın aldığım güne lanet olsun, çünkü o zamandan beri bu palyaço postanesine bağlıyım. Bu şubenin varlığının amacını açıklayabilir misin? Buna ne için ihtiyaç var? Birisi diyecek ki, "20 Gençlik Bulvarı'nda çok fazla insan trafiği var, bir şube ALROSA bölgesinin tamamına hizmet edemiyor, 20 Gençlik Bulvarı'nda başa çıkamıyor.» BU ŞEKİLDE DE BAŞA ÇIKAMIYOR. Bu neden kendi payına hizmet etmiyor??? Hayır, gerçekten. Kore'den spor ayakkabı sipariş ettim, uzun, kısa olsun, 20 gün içinde buradalar. Yakalandıklarını kim bilebilirdi. Bu postanenin rehinesi olacaklarını kim tahmin edebilirdi. Spor ayakkabılar Kore'den bir torba pirinçle kaçırıldı, ardından Novosibirsk'teki Rusya sınırını yasadışı bir şekilde geçmek için Moğol bozkırlarına at sırtında götürüldüler, bir şaman onları Novosibirsk'ten Yekaterinburg'a ellerinde taşıdı, Yekaterinburg'dan bir dereden aşağı inmelerine izin verdiler ve kendileri Moskova'ya yüzdüler. Moskova'da içlerinde hayat doğdu ve gelişti ve spor ayakkabıların kendileri Kartala ulaştı. 20 günde. Teslim edilmeyi beklediklerine dair bir bildirim geldi. Geliyorum. Çarşamba 10:02. Hafif, kaygısız, soğuk bir sabah. Kapalı. Gözler cevapları aramak için acele ediyor. Asılı, «Pazar, Pazartesi izin günüdür" yazan büyük bir işaret var. Salı, Çarşamba, Perşembe, Cuma, Cumartesi - sabah 9'dan akşam 8'e kadar. Cevaplar yok, sorular beton bir levha gibi eziliyor. Aşağıdan, elle yazılmış bir A4 sayfası var "Kısacası, Pazar, Pazartesi günleri kapalı, Salı - 10'dan 12'ye kadar çalışacağız, Çarşamba, saat 3'e kadar geleceğim, ancak 10-15 dakika, Perşembe balık günüdür, bu nedenle tatil, Cuma çapkın, 13: 67'den 13: 68'e kadar çalışıyor, Cumartesi içtikten sonra gelmemeliyiz." Sevgili dostlar. Ben hastanede sağlık görevlisi olarak çalışıyorum. Tabiri caizse insanları kurtarıyorum. Program sabit değil, örneğin bugün gündüz çalışıyorum, yarın uykudayım, sonra hemen gece, uykudayım, izinliyim ve bir gün dışarı çıkıyorum. Şahsen bu kararsız şakaya girmem için tek fırsat tatile çıkmayı beklemekti. Ne deniz, ne dinlenme. Gençlik Bulvarı 2'deki postane. Tamam, bir mucize oldu ve ben bu postaya girdim. Hırsız gibi içeri girdim, sanki girişte vurulduğum gizli bir askeri üsse gelmişim gibiydi. İki hafta sonra. İkisinden bir pencereye gidiyorum. İki pencereden hiçbirinde kimse yok. Arka plana karşı, bir kadın spinner'ı döndürüyor ve buklelerini kıvırıcıyla döndürüyor ve bana söylüyor
- Bu pencere çalışmıyor.
Başım, yakın bir talihsizlik hissinden dönmeye başlar. Sessizce diğer pencereye gidiyorum. Kadın konuşuyor
- Bu sadece örnek teşkil ediyor, adresiniz nedir?
- Gençlik Bulvarı 1, - cevap veriyorum.
- Sizin için diğer pencereye.
- Bu şekilde çalışmıyor, - ölçülü ve zekice söylüyorum
"Hiçbir şey içmeyeceksin," diyor kadın, uzun süredir kayıtsızlıktan solmuş gözleri olan boşluklarıyla övünüyor.
- O pencerede hastalık izninde çalışan kadın bir ay sonra orada olacak.
Spor ayakkabının dilinde zar zor duyulabilen bir «Kurtar» çığlığı.
Hayır ve asıl mesele şu ki, ben bir ay sonra geldiğimde, aynı kadın çalışmayan pencerenin dışında oturuyor ve görünüşe göre barkodları çizenin ben olduğumu düşünerek «Barkod değil, bir Kod olmalı» diyor, bir uygulama değil, ruhunu dinlendir, Rus Postanesi. Gerçekçi olarak, söyleyin bana, bunu nasıl etkileyebilirim?
Sevgili dostlar, bu postanenin varlığı utanç verici ve utançtır. Nasıl cevap ver bana, insanı uzaya fırlatan ülkede, Çehov ve Puşkin ülkesinde, faşizmi yenen ülkede nasıl var olabilir?
Закройте отделение, пусть люди уже получают все на 302014. Ну не реально попасть 3 дня в неделю с 9 до 12. У меня посылка даже не может уехать из сортировочного центра в отделение из за этого графика.