Kaba, kaba nöbetçiler gardiyanlar ve yöneticilerdir (tüm yaşlı kadınlar). Öğrencilerin çocukları ve ebeveynleri ile kabaca konuşurlar, çocukların ve ebeveynlerinin eylemleri, görünümleri, davranışları hakkında yorum yapma, konuşmaya girme ve fikirlerini ifade etme hakkına sahip olduklarını düşünürler. Bu kadınlar çok önyargılı: sevgili çocuklara (bu tür sonuçlar, bu çocuklara isimleriyle hitap edildikleri, onlarla kucaklandıkları için çıkarılmıştır) ve okulun bazı çalışanlarına, öğretmenlere vardiyasız, ayakkabısız, doğrudan sokaktan geçebilirler. Diğerlerine, ayakkabılarını değiştirme, giyinme ve ayakkabılarını nereye koyacakları veya kıyafetlerini asacakları hakkında kabaca yorumlar veriliyor.
Ebeveynlerin sorularına kabaca cevap veriliyor, hatta cevabı hiç bilmiyorlar (o zaman neden orada oturuyorlar? Bu yöneticinin işi!), telefon görüşmelerine kabaca cevap veriliyor.
Aksine, öğretmenler oldukça memnunlar, talep ediyorlar, profesyoneller, çocukları ve işlerini seviyorlar.