Tapınağa geldiğinizde, haritalarda Alexander Nevsky Kilisesi olarak gösterilen tapınağın Mucize İşçi Aziz Nikolaos'un adını taşıdığını göreceksiniz. Ve bunda hiçbir hata yok. Memurla konuştuktan sonra şunu öğrendim.
Mirlikiyalı Aziz Nikolaos Kilisesi'nin (Nikolo-Stolpensky Manastırı'nın avlusundaki eski Nikolo-Alexandrovskaya şapeli) tarihi, 1881 yılında, Vyshnevolotsk tüccarı Anna Yakovlevna Zhabinskaya'nın Nikolo-Stolpensky Manastırı'na çifte adanmış bir şapelin inşası için ait olduğu araziyi bağışladığı 1881 yılında başladı: Aziz Nikolaos'a Mucizevi İşçi (o manastırda bulunan Mucizevi İşçi Nikolai'nin simgesinin onuruna) ve kutsal sadık Prens Alexander Nevsky'ye (şehidin anısına). İskender'in ölümü üzerine). 1883 yılında inşa edilen şapelin adı bu şekilde çifte verilmiştir.
1895'te şapel bir tapınak olarak yeniden inşa edildi. 1923'te Nikolo-Stolpensky Manastırı kapatıldı. 1931'de Nikolo-Aleksandrovsky Kilisesi'nde, Vyshny Volochka'daki diğer tüm bölge kiliselerinde olduğu gibi, zil çalması yasaklandı. 1935'te kilise kapatıldı.
Savaştan sonra bina bira barı için kullanıldı: girişte soyunma odası, sunak kısmında büfe tezgahı, geri kalanını salon işgal etti.
Kilisenin, Çkp'nin devrinden sonra kutsanması, Mirlikiyalı Aziz Nikolaos'un onuruna 19 Eylül 2017'de gerçekleşti. Tapınak her gün 09:00-16:00 saatleri arasında açıktır.
Burada yakınlarda o kadar rahat yaşıyorum ki, huzur ve sağlık için bir mum koymak için her zaman dua etmeye gelebiliyorsunuz ve bu yüzden güzel dekorasyonun içinde sessizce oturmak büyük bir ikonostasis değil, birçok ikon her şey yolunda
Не могу сказать лишнего. В этом храме небыл. С тех пор, когда в его стенах находился))склад, пивная). Приятно видеть развитие православия и культуры. Ухоженная территория возле храма и сам храм, позволяют сказать добрые слова настоятелю храма и всем прихожанам.
Небольшой храм с простеньким, но интересным экстерьером. Примечателен тем, что внутри в советскую эпоху был пивбар (!!!). К сожалению, декор весь новый, хоть и красивый.
С начала храм, затем пивной бар, потом время забвения, и вот снова храм, церковь снова на коне, помню вкусные беляши когда заходил с батей в это здание и стулья-бочки, ну а так лучше храм чем развалины, внешне по крайней мере выглядит прилично