Bugün bu kiliseye ilk kez geldim, bağış yapmak, dua etmek istedim.Buraya ilk gittiğimden beri nereye gideceğim belli değil, içeri giremeyeceğime dair bir işaret var, arkamı dönüyorum, aniden bakan tamamen vahşileşmiş bir suratla koşup bağırmaya başlıyor - " neye ihtiyacınız var, nereye gidiyorsunuz, tabelayı görmüyorsunuz.." vb. vb., Tanrı'nın Kutsalı, ülkemizde pek çok kilisede bulundum, bunu görmedim.Tatlım, ben sana gelmedim, Tanrı'ya geldim.Başıma zaten bir öfke nöbeti geldi, kalbim geldi, bankta oturdum, sakinleştim, dua ettikleri yere gittim, dua ediyorum, bir kez daha koşuyor - şapkamı çıkar, soruyorum, bu yüzden kilisede kadınların kafalarını bir mendille örtmeleri gerekiyor.Çığlık atmaya değmez - çıkar ve mendilini giy.Bu neden böyle? Siz Tanrı'ya dua ediyorsunuz, insanlara Tanrı adına böyle davranıyorsunuz.Artık ayaklarım bu işte olmayacak...sözde kilisenin.Onları Tanrı'nın yerinde görmek için sokakta da yeterince köpek var.Sizi affediyorum ama yanımdan geçeceğim
Очень люблю это место, ведь это мой детский сад Колокольчик. Очень большой и светлый был детский сад, высокие потолки, много окон. Отдали даром в РПЦ в 90е годы. С тревогой читаю сообщения о том что на его месте хотят построить храм, а его снести.