- Diğer taraftan Fıkıh ile İslâm Hukuku terimleri arasında içerik açısından farklılık olduğu gibi hukuk tekniği açısından da farklılık bulunmaktadır.
- Fakat fıkıh bir bilim olarak, İslam hukuku anlamında kullanılmıştır. Bu anlamda kullanımının farklı bilgin ve taraflarca yapılmış iki ana, farklı tanımı vardır.
- Fıkıh, Arapça fikh kelimesinden Türkçeye geçmiş ve tek bir anlama gelir. Bu kelime eski Türkçe olarak nitelendirilir.
- Daha sonra da hüküm isteyen furû mes'elelerine ve onları bilmeye denmiştir. Rasûlullah (sav) döneminde "fıkıh", bugünkü tahsîsî (spesifik) anlamında değildi.
- Sözlükte bir şeyi kasıtlı olarak, bilerek, şuurlu ve isteyerek yapmak anlamına gelir. Fıkıh ıstılahında ise, kişinin fiillerini kasten yaptığını ifade etmek için kullanılır.
- Kelam, İslam dininin inanç esaslarına ait teorik temellendirme yapan bir alandır. Fıkıh ise İslam dininin ameli yönünü (pratik hayatla ilgili kısım) inceleyen disiplindir.
- Fıkıh, İslam hukuku anlamına gelmektedir. Tanımı şöyledir; kişinin ameli (fiil) bakımdan kişinin lehinde ve aleyhinde olanları bilmesidir.
- Arapça bir kelime olan "fıkıh", birşeyi derinlemesine bilmek demektir. Temel kaynakları Kur’an ve sünnet olan İslam hukukuna verilen ad.
- Daha sonra fıkıh, Hicri 1. asırda (Miladi 7.- 8. yüzyıllar) sadece ameli yani eylemsel konulara has kılınan, İslam hukuku olarak ayrı bir ilim haline geldi.