• Fıkıh usulü ilminin tedvini İmam Şafii’nin Er-Risale adlı eseriyle başlar. Burada en çok karıştırılan şey, fıkıh usulünün İmam Şafii ile başladığıdır.
  • Tarih Terimi Olarak Fıkıh: İslam hukukudur ve dünya işleri yanında, dinsel görevleri de içine alır. Hanefi Mezhebine göre dört kaynağı vardır.
  • Fıkıh, Kur’an-ı Kerim, Sünnet, icmâ ve kıyas gibi kaynaklardan hükümler çıkarır ve bu hükümleri Müslümanların günlük hayatlarında uygulamasına yardımcı olur.
  • Fıkıh kelimesi Arapça kökenli bir kelimedir ve Fıkıh kelimesinin anlamı Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğünde aşağıdaki şekildedir
  • Fıkıh kelimesi, ilk dönemlerde İslami ilimlerin hepsini içine alacak şekilde kullanılmıştır. Kavram olarak fıkıh ilminin iki tanımı yapılmıştır
  • Fıkıh, İslam hukuku anlamına gelmektedir. Tanımı şöyledir; kişinin ameli (fiil) bakımdan kişinin lehinde ve aleyhinde olanları bilmesidir.
  • Allahü teâlâya fıkıhtan daha üstün bir şeyle ibâdet edilmedi. Muhakkak ki, bir tek fıkıh âlimi, şeytan üzerine bin âbidden daha şiddetlidir. Her şeyin bir direği vardır.
  • ile muhakeme usulleri ve nihayet devletin idaresi ve teşkilatı ile harp hukukuna taalluk eden hükümler de fıkıh mefhumunun şumulü içindedir.
  • Fıkıh bilgileri, İslâmın dört kaynağı olan Edille-i Şer’iyyeden, yâni Kur’ân-ı kerîmden, hadîs-i şerîflerden, icmâ-ı ümmetten ve kıyastan elde edilmektedir.